Wszyscy znają nazwę żywica epoksydowa. Czasem jednak mylona jest z jej kuzynką żywicą poliestrową. Pokażemy w tym artykule, jakie są podstawowe różnice pomiędzy wyżej wymienionymi.
Obie żywice zalicza się do związków syntetycznych. Mają one tendencję do tworzenia niezwykle długich, niespotykanych naturalnie w przyrodzie, cząsteczek w formie łańcuchów. Bezpostaciowa forma płynna, którą posiadają żywice epoksydowe zastosowanie znalazła w wielu branżach przemysłu. Po usieciowaniu, odbywającemu się pod wpływem związków inicjujących krystalizację staje się twarda, nietopliwa i nierozpuszczalna.
Różnice między żywicą epoksydową a poliestrową
Oba materiały są bardzo szeroko stosowane w przemyśle i przykładów zastosowań nie pomieści się na palcach obu rąk. Żywica epoksydowa daje użytkownikom o wiele wyższą jakość. Wynika ona przede wszystkim ze znacznie lepszych parametrów wytrzymałościowych.
To nie wszystko. Epoksydy charakteryzują się o wiele większą adhezją niż pozostałe żywice. Adhezja często mylona jest z kohezją. Co zatem należy wiedzieć? Drugie określenie opisuje wzajemne oddziaływanie cząsteczek i atomów miedzy sobą i odbywa się na innym poziomie organizacji materii. Adhezja wyjaśnia relacje pomiędzy surowcami i zjawiska odbywające się na styku dwóch lub więcej materii.
Epoksydy mają też znacznie mniejszą wagę
Kolejnym punktem przewagi żywicy epoksydowej jest odporność termiczna. W tej konkurencji żywice na bazie epoksydów nie mają sobie równych. Poliestry wytrzymują ledwie 60 stopni Celsjusza. Żywica epoksydowa, bez mała czterokrotnie przewyższa ten wynik.
Obie żywice odróżnia zachowanie podczas usieciowania. Poliestrowa wykazuje duży skurcz podczas wiązania, co wywołuje duże naprężenia wewnątrz struktury. Odwrotnie dzieje się w wypadku żywicy epoksydowej, która lepiej przylegają do sąsiadujących materiałów, a minimalny skurcz nie wywołuje dodatkowej presji.
